Bed’ olunsun besmeleyle hamdeleyle evsatı

Bed' olunsun besmeleyle hamdeleyle evsatı 
Salavatullah hatm olunsun bula cânlar izzeti

Çok salât ile selâm olsun Resûlü Ahmed'e 
Bu kadar isyân ile bizlere demiş ümmetî

Sad-hezârân âlini evlâdını ashâbını 
Fâtihayla yâd edelim kıla Hak çok rahmeti 

Çâr-ı Yâr’ı ol Ebû-Bekr ü Ömer Osman Ali 
Sâyesinde anların buldu bu İslâm kuvveti 

Geldi bunca âlim ü fâzıl meşâyih kâmilîn 
Hep merâtib üzredir bu âlemin devriyyeti 

Sâni'in sun'unda cümle mest ü hayrân oldular
Seyr edip vahdet yüzünden görmediler kesreti  

Ehl-i dünyâyı görüp bir bir temâşâ ettiler 
Hep esîr etmiş oları hubb-u dünyâ illeti 

Cümle âlem kabza-i kudretdedir çün gördüler
Her biri bir âlet olmuş dönderir bu fülketi 

Gördüler kim içlerinde bazı derdliler gezer 
El çekip işbu cihândan eylemişler uzleti 

Çıkmağa derbân bırakmaz cenge yok tâkatleri 
Nâtüvân olmuş çeker bunlar belâ-yı mihneti 

Her tarafı devrederler mürşid-i rabbânîler 
Anları kurtarmak içindir oların hizmeti 

Vâris-i Ahmed olar cân derdinin dermânıdır 
Her marîzin derdine göre verirler şerbeti 

Ekseri nakşında kaldı görmedi Nakkâş'ını 
Ehl-i irfânın bilinmez oldu kadri kıymeti 

Hamdulillah gezmedikse Hind ü Bağdâd'ı Yemen
Hak nasib etdi bize zî-kadri âlî himmeti 

Pîr-i Sâmî Hazretini bize irsâl eyledi
Beldemiz kıldı münevver ref olundu zulmeti

Kuvve-i kudsiyyesiyle cümle irşâd eyledi
Kim ki destinden tutup sıdk ile kıldı bîati

Hem şerîat hem tarîkat hem hakîkat kâmili 
Hakk ile icrâ edip eyler bu yolda gayreti

Kâbiliyyet bizde olmazsa meşâyih neylesin
İster ise mürşidi olsun Muhammed Hazreti

Salihem şeyhim Muhammed [Pîr-i] Sâmi'dir [benim] 
İstemem bundan ziyâde devlet ile rif’ati

1- Bed' olunsun: Başlayalım. 

2- Hamdele: "Elhamdülillah" demek.

3- Evsat: Orta.

4- Salavatullah: Hz. Muhammed (s.a.v.)'e okunan dua.

5- Hatm: Bitirme, sonuna ka- dar okuma.

6- İzzet: Değer, yücelik, kuvvet, azamet.

7- Salât ü selâm:Peygamber efendimize okunan dualar.

8- Sad-hezârân: Yüzbin, adetsiz, pek çok anlamında.

9- Âli:Peygamberimizin hanım- ları, ev halkı ve evlatları.

10- Ashâb: Peygamber Efendimizi gören ve sohbetine eri- şen kimseler.

11- Yâd etmek: Anmak.

12- Çâr-ı Yâr: Dört seçkin sahabe (Hz.Ebubekir, Hz.Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali).

13- Âlim ü fâzıl: Bilgin ve fazilet sahibi.

14- Meşâyih: şeyhler, mürşid- ler.

15- Kâmil: Kemale ermiş.

16- Merâtib: Mertebe, basamak, derece.

17- Âlem: Kainat, dünya, cihan. 

18- Mest ü hayrân: İlahi aşkın sarhoşu ve çok tutkunu.

19- Vahdet: Birlik, teklik. Eşi ve benzeri olmama hali. Allah'ın sıfatı.

20- Kesret: Çokluk, kalabalık. 

21- Ehl-i dünyâ: Dünyayı sevenler.

22- Temâşâ: Seyretme.

23- Hubb-u dünyâ: Dünya sevgisi.

24- İllet: Hastalık.

22- Kabza-i kudret: Kudret eli.

26- Çün: Mademki, çünkü.

27- Fülket: Gemi, çark.

28- Uzlet: Halktan çekilmek.

29- Derbân: Kapıcı, kapı bekçisi.

30- Ceng: Savaş, vuruşma.

31- Tâkat: Güç, kuvvet.

32- Nâtüvân: Zayıf, güçsüz.

33- Belâ-yı mihnet: Tüm zorluklar, meşakkatler.

34- Vâris-i Ahmed: Peygamberi- mizin varisi.

35- Marîz: Hasta.

36- Nakkâş: Nakış yapan.

37- Ehl-i irfân: İlâhi yakınlık ile sır âlemini bilip idrak eden.

38- Kadr: İtibar, değer, derece. 

39- Zî-kadr: Yüksek derece ve rütbe sahibi. 

40- Âli: Yüce, ulu.

41- Himmet: Mürşitlerin imdat ve yardımları.

42- İrsâl eylemek: Göndermek, ulaştırmak.

43- Belde: şehir.

44- Münevver: Nurlu, aydınlık.

45- Ref olundu: Kaldırıldı.

46- Zulmet: Karanlık.

47- Kuvve-i kudsiyye: Kutsal güç.

48- İrşâd: Doğru yolu gösterme.

49- Dest: EI.

50- Sıdk: Halis niyetle.

51- Bîat: Kabul etme, uyma, el tutma.

52- İcrâ: Yapma, yerine getir- me, yürütme.

53- Mürşid: İrşâd eden. 

54- Rif’at: Yükseklik