Bozuldu bağımız el çekti bâğbân Bülbül ağlar bağban ağlar gül ağlar Dağıldı keştimiz gark etti tûfân Bülbül ağlar bağban ağlar gül ağlar Begler ağlar sultân ağlar kul ağlar Murg-ı cana haberciler erişdi Beden gitti anasına sarıldı Cân hevâda ten turâbda çürüdü Felek kırdı kanadımı kolumu Pîr-i Sâmî himmetleri böldürür |
Bağban = Bahçıvan. Keşt = Gemi. Tufanın garketmesi = Suda boğulma Murg-ı can = Gönül kuşu. Felek = Gök, zaman, talih. Çarh = Çark, gök. Hoyrat = Kuzey rüzgârı, ayaz. Lâl etmek = Dilsiz gibi konuşama-mak.
|