Bu kesret âlemin bir hoşça seyr et

Acâib sun'ı hikmettir güzel bak 
Akıl ermez ne sanattır güzel bak 
Bu kesret ayn-ı vahdettir güzel bak (1)
Edersen "lâ"yı sen aradan iskât 

Hitâb-ı "kün" e hikmetle nazar kıl 
İyi bak "fâ"ya ibretle hazer kıl 
Bu kesret âlemin seyret güzer kıl 
Tutubdur yek nefes cân misl-i miknât 

Derûnun derdine dermanı bul sen 
Pîr-i Sâmî gibi sultânı bul sen 
Geçip bu benliğinden fânî ol sen 
Yakındır bil birader vakt-ı eşrât 

Sakın Salih gibi sen kalma câhil 
Heman bir kâmili bul olma kâhil 
Bilesin kim-durur mef'ûl ü fail 
Binip üstüne nefsin eylegil at

Sun'-ı Hattat = Resim yapanın çizgisi, hattı.

İfrat = Aşırı giden, haddi aşan.

(1) = Bu yaratıklar Allah'ın birliği demektir.

Iskat = Çıkarma, atma.

Hitâb-ı "kün" = "Ol" emri, yaratma emri. (Yasin; 82)

Fâ = Feyekün,yokolemri.

Güzer = Geçme, geçiş.

Miknat = Kuvvet, güç.

Vakt-ı eşrât = Kıyamet vakti.

Kâhil = Tembel, gayretsiz.

Mef'ûlü fail = Yapan veyapılan.