Deccâl nefsini zemetti Kur’ânda Allah

Deccâl nefsini zemetti Kur'ânda Allah 
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Kibr ile hasedle geçirip ömrünü eyvah 
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Tedbîr ile takdîri düşün sen seni yorma 
Gel Âdem'e secde idegör sıdk ile durma
Sâmî gibi sultâna yürü gayriyi sorma 
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Sorsam ana irâde nedir hâlini bilmez 
Ucb ile atar lâfı kaderden geri durmaz 
Bir sırr-ı Huda'dır bu dahi aklımız ermez
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Hep bizleri zem eyleyen ahlâk-ı zemîme 
Gönül mü verir dervîş olan dîv-i recîme 
Mahrûm-ı ebed kaldı olar rü'yet-i Rahîme (1)
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Bil ki dem-i İsâ'durur enfâs-ı Muhammed 
Hem Sâmî-durur mazhar-ı esması Muhammed 
Hem şehr-i hakîkat ilinin hâsı Muhammed 
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Ey nefs-i mârım sanma ki sen inşân olacaksın 
Ettiklerini Salih'e bir bir bulacaksın 
Salih gider âhir gine hayvan kalacaksın 
Zem olmuş iken sen kimi zem edebilirsin 
Sanma ki hakîkat iline gidebilirsin

Deccâl = Kıyametten az önce çıkacak ve Hz. Isa tarafından öldürülecek olan yalancı şahıs, yalancı Mesih.

Zem = Kınamak.

Ucb = Kendini beğenme.

Ahlâk-ı zemîme = Zem olmuş ahlâk, kötü ahlâk.

Div-i recîm = Şeytan.

(1) = Ebediyen mahrum kaldı Cemalullah'dan onlar.

Dem-i Isâ = Hz. Isa nefesi.

Nefs-i mâr = Yılan nefis.