Esîr-i nefse kul oldun yeter gel bu nevadan geç

Esîr-i nefse kul oldun yeter gel bu nevadan geç 
Bu ömrü kîl ü kâl ile çürüttün bu sivâdan geç 

Yediğin su ile toprak kamu giydiklerin nârdır 
Bu âlem aşiyandır gel bırak berzah yuvadan geç 

Gel ey sûfî kıl insafı bırak gel Zeyd ile Amr'ı 
Geçirme yok yere ömrü hased kibr ü riyadan geç

Yalancı nefse kul olma düşün bir mebde-i aslın 
Bulup bir mürşid-i kâmil bütün bey'ü şirâ'dan geç 

Bulup Sâmî gibi şahı görürsün ulu dergâhı 
Olup her ilme agâhı kamu ağ u karadan geç

Cihanın yaz u kışın gör ne etmiş Perver işin gör 
Hemân sen kendi işin gör misîfirsin buradan geç

Hemân ref idegör varlık hicabın sen dahi Salih 
Görünsün sana vahdet âfitabı maceradan geç

 

 

 Hevâ = Netsin arzuları.

Kil ü kâl = Dedikodu.

Sivâ = Nefsin tutkuları, hazlar.

Nâr = Ateş.

Âlem = Dünya.

Âşiyan =Yuva,ev.

Berzah yuva= Geçici yuva, ara, aslı olmayan.

Zeyd ile Amr= Ahmet – Mehmet dememiz gibi.

Mebde-i asi = Kök, asıl, yaratılış sebebi.

Bey'üşirâ = Alış-veriş.

Perver = Allah.

Âfitâb = Güneş, güneş gibi güzel.