Güzeller şâhısın hûblar sultânı

Güzeller şâhısın hûblar sultânı (1)
Yandırır derûnum sevdâ-yı zülfün
Vechinde yazılmış Seb'ul-Mesânî (2)
Hıfz eylemiş okur şeydâ-yı zülfün (3)

Saadet kişveri saçmış rahtını
Mülk-i hüsnün zabt eylemiş tahtını
Bülbül tâ ki gözler gülün vaktini
Eder kaşlar ile gavgayı zülfün

Nûr-ı siyah ile bürünmüş nikâb
Aceb bilmem kimden eyler ihticâb
Seher yeli vurur eyler feth-i bâb
Arz eyler Mecnun'a Leylâ'yı zülfün

Bir Yûsufî cemal server-i hûbân
Hazret-i Sâmî'den gösterir nişan
Kabil mi vasfını şerh etsin zeban
Yandırır büsbütün dünyâyı zülfün

Sekiz sıfat üzre gördüm bir cemâl (4)
Her bir sıfatında vardır bin kemâl
Hâl-i Hindu askeriyle mâl-e-mâl (5)
Kuşatmış cennetü'l-me'vâyı zülfün

Hûblar meydanında Yûsuf-ı Sânî
Haraca bağlamış hem Gürcistan'ı
Al yanak üstünde eyler seyrânı
Gözetir gonca-i hamrâyı zülfün

Tîr-i müjgânların kaşların yaydır
Gedâ değil Salih sayende baydır
Zîr-i ebrulardan seyr eden aydır
Ref eyle seversen Mevlâ'yı zülfün

(1) = Zülfünün sevdası içimi yandırır (Zülf, velilerdir).

(2) = Alnında Fatihayı şerif yazılıdır.

(3) = Zülfünün sevgisine tutulmuş ezberlediğini okur.

Kişver = Ülke.

Raht = Cemaat, topluluk.

Ihticab = Utanır, çekinir.

Server-i hûbân = Güzellerin lideri.

Zeban = Dil, lisan.

(4) = Allah'ın sekiz sıfatını toplamış güzel.

(5) = Siyah benlerle dopdulu.

Gonca-i hamrâ = Gül goncası, kırmızı gül.

Tir-i Müjgân = Kirpik oku, ok gibi kirpik.

Geda-bay = Fakir-Zengin.

Zîr-i ebru = Kaş alt, gözler.