Kulûb-ı mutmain olmak dilersen canımın canı

Kemâle ermek istersen çü "fakrî fahrî" yâd eyle 
Müeddeb ol mukarreb ol şaşırma yolu erkânı

Nefi' vermez lyâl evlâd bulun kalb-i selîm içre 
Aradan kend'özün mahv et bırak şöhret ile sânı

Sen kimseye dil uzatma yalancı nefsi bezetme
Elin aybını gözetme ara bul sende noksanı

Senin gördüklerin aybı velîler setr eder cümle 
Düşün bir ism-i Settâr"ı olagör cümleden fânî

Türaba ver tenini canını cânâna teslîm et 
Muhammed Pîr-i Sâmî'den dile derdine dermanı

Ne zühdüm var ne irfanım hemân bir benliğim vardır
Pîrimin Sâlih'iyem gözlerem babında ihsanı

Müeddeb-Mukarreb = Edepli yakını, mahremi.

Nefi' = Fayda.

Setretmek = Örtmek.

Settâr = Ayıpları örten (Allah'ın sıfatlarından).

Türâb = Toprak, mahviyet