| Oldum vatanımdan cüda Görün beni aşk n'eyledi Yaktı bizi aşk-ı Hüdâ Görün beni aşk n'eyledi Âhiri dervîş eyledi Bıraktı hicran nârına Ya'kûb'u geçti hasretim Gözyaşım ırmaklar gibi Bir sevdaya düş olmuşam Yandı ciğer oldu kebâb Sâmî gibi bir hazrete Çok çektim ise iftirâk Şeyhim benim sultân imiş Bir Sâlih-i mestâneyem |
Cüda = Ayrılmış, uzak düşmüş. Aşk-ı Hüdâ = Allah aşkı Âhir = Sonunda Hicran nârı = Ayrılık ateşi Dâr = Dar ağacı Mihnet = Belâ, musibet, dert Dûş olmak = Tutulmak, düşmek Mest-i medhûş olma = Hayranlıkla kendinden geçmiş olma. Iftirak = Ayrılık Burak = Bir Ahiret aracı, Mi'rac'da Peygamberimizi taşıyan binek.
|