Sevdim seni terk eylemenin çâresi yoktur

Sevdim seni terk eylemenin çâresi yoktur
Hem faili Hak'tır
Ma'şûk olanın âşıkına cilvesi çoktur
Gamzeleri oktur
Âşıklığıma gözlerimin yaşı tanıktır
Kana boyanıktır
Üftâdelerin dîdesi hûn bağrı yanıktır
Her dem uyanıktır

Dil şehrine kayd olalı sevdâ-yı dilârâ
Yaktı beni nâra
Bend eyledi zülfün beni Mansûr gibi dara
Düşürdü bu zara
Takdîr-i ezel böyle imiş gayrı ne çâre
Yalvarmalı yâre
Sabr eyle gönül hüsn ilinin babı açıktır
İhsanı da çoktur

Âşufte dili hasret-i hicrana bırakma
Dil şehrini yakma
Bir nîm nigâhın ile âteşlere yakma
Hem hışm ile bakma
Var Hazret-i Sâmî'ye kul ol gayrıya bakma
Her bir yana akma
Seyr-i sülük ehline de dergâhı duraktır
Aşkın daburâktır

Bir hande ile arz-ı cemâl eyle hûbânım
Aşkınla yanayım
Yoluna feda kılmağa kalmadı gümânım
İstersen al canım
Bari beni cellâda ver al boynuna kanım
Mahv eyle nişanım
Bilmem nesi var âlemde bu Salih de kulundur
Mevlâsı tanıktır

Üftâdelerin dîdesi hûn bağrı yanıktır = Aşıkiarın gözükanlı,bağrı yanıktır

Dilârâ = Sevgili.

Dara = Darağacına, asılmaya.

Hüsn ilinin babı = Güzellik şehrinin kapısı.

Aşüfte dil = Sevgiden kendinden geçen gönül.

Düşerin = Gönül.

Nim nigâh = Yarım bakış, göz ucu ile bakma.

Burak = Binek.

Bir hande ile arz-ı cemâl eyle hûbânım = Bir gülümseme ile güzelliğini göster güzelim.

Gümân = Şüpha,zan.