Te'âlallah ne hûb zîbâ yaratmış kâmil inşânı "Nefahtü fîhi min ruhî" deminde kılmış ihsanı Cihân-ı bî-vefâ içre esîr-i nefs olup kaldın Beşer dilberlerinden bir güzel saydına gelmiştin Uyan gaflet meyinden kalk bu derdin çâresine bak Bu mâl sende emânettir işin cümle hıyanettir Bulup bir mürşid-i kâmil özün ol şeyhe teslîm et Hakîkat erleri çoktur bu gülzâr-ı cihan içre Kusurun çok diye Salih ayağın kesme babından |
Te'âlallah ne hûb zibâ yaratmış = Allah ne hoş süsiü, güzel yaratmış.
Nefahtü fihi min ruhî = "Ruhumdan ruh üfledim" Hicr 29, Sad 72 ayetlerine işarettir. Cihân-ı bi-vefa = Vefâsız dünya. Sayd = Avlama. Ahd-i mîsâkı = Sözleşme, ezelde yapıian anlaşma Sıyânet = Koruma, muhafaza Gulâm = Köle, Hizmetçi. Gülzâr-ı cihân = Cihan bağı. Şâh-ı merdân = Hz.A!i Ulüvv-i himmet = Yüce, yüksek himmet |