Haddini bil müddeî gel etme her cân ile bahs

Haddini bil müddeî gel etme her cân ile bahs 
Bârı boncuk olan etmez dürr ü mercan ile bahs

Arifin her bir kelâmı hücceti bürhân ile 
Kuru da'vâ ile olmaz ehl-i irfan ile bahs

Sen yalancı nefs elinden kurtaramazsın özün 
Nâ-münâsib eylemeklik kâmil inşân ile bahs

Marifetden dem urursun belde zünnarın durur 
Kesmeden zünnârını eylersin îmân ile bahs

Geçti ömrün nefsin ile etmedin bir gün cihâd 
Rûz u şeb etmek dilersin şâh-ı merdân ile bahs

Pîr-i Sâmî Hazretine eylemezsin bîatı 
Bî-edeb etmek dilersin öyle sultân ile bahs

Salih'em şeyhim güneştir ben anın bir zerresi
Zerre hiç eyler mi asla şems-i tâbân ile bahs

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Hadd = Sınır, derece.

Müddei = iddia eden, itiraz eden, ra-kib, ağyar.

Bâr: Yük.

Dür = İnci.
Bahs = Bahis, iddialaşma

Arif = İrfan sahibi, veli.

Hücceti burhan = Belge, delil, isbat

Nâmünâsib = Münasibdeğil.

Marifet = Bilme, hüner, ustalık.

Dem = Bahs, söz.

Demurmak = Vurmak, sözetmek.

Zünnâr = Papazların bellerine bağladıkları kuşak.

Cihad = Harp, uğraşma.

Ruz u şeb: Gece gündüz.

Şah-ı Merdân = Hz. Ali (r.a.).

Biat etmek = Kabul ve tasdik etmek.

Bi-edep = Edep dışı, edepsiz

Şems-itaban = Parlak güneş