Nemî dânem çünân Mecnûn menem ahrâr-ı dervîşân Yekî efrûşu haz dem râ sun ey sâkî mey-i hamrâ Suhan-dânî-safâ gûyed şebî hâme sîm-i zerîd Ne şehrîyem ne kendîyem gürûh-ı dil-pesendîyem Dilersin dilberi dilber kılarsın dilberi dilber Mekânım batn-ı hût oldu memâtım lâ-yemût oldu Ebû Bekr ü Ömer Osman Alîyy-i zî-sehâ merdân Nebî Sıddîkı Selmânî Behâeddîn ü Geylânî Ki Hâlidi Seyyid Tâhâ feda cân Sıbgatullâh'a Elâ ey Hazret-i Sâmî keselim kebşi sun camı Şeb-i isrâ'ya mahrem râ dem-i İsa'ya hem-dem râ Pîrimdir Hazret-i Sâmî derinde kem-ter ağlâmı
|
Nemi dâne = Bilmiyorum.
Çünan = Onun gibi. Menem = Benim Ahrâr = Serbest olanlar, köle ve esir olmayanlar. Yek-tâ = Tek, eşsiz, benzersiz. Şad = Oldu. Berdâr = Asılmış. Yek = Bir. Haz = Pay Saki = Şarap sunan. Şeb-i Isrâ = Miraç gecesi. Seved = Olur. İzhâr = Meydana çıkarma, gösterme. Sühan-dân = Güzel söz söyleyen. Guyed = Söylemek. Şehrî = Şehirli. Kendi = Köylü. Gürûh-u dil-pesend = Makbul gönüllü cemaat Men = Ben Esrar = Sırlar. Batn-ı hût = Balık karnı. Memat = Ölüm. Lâ-yemut = Ölmez. Ankebut = Örümcek. Gâr = Mağara. Zi-sehâ = Kerem sahibi, cömert Hünkar = Padişah, sultan. Sübhân = Allah. Huşyâr = Akıllı. Kemer-bes = Kuşak bağlamış; hazır. Elâ = Ey! Kebş = Kurban. ihram = Hac'da giyilen dikişsiz beyaz elbise. Züvvâr = Ziyaretçiler. Râ = Gibi. Dem-i Isa = Hz. İsa'nın nefesi, sözü. Hem-dem = Arkadaş. Cemi-i derd = Bütün derdler. Der = Kapı. Kem-ter = Daha aşağı, itibarsız. Ağlâm = Köleler, esirler. İkrar = Dil ile söyleme, bildirme. |